mmt 210305 - Madeleine Peyroux nu vrijdag de 25e maart in Luik

Wie een beetje van Norah Jones houdt, en Billie Holiday is waarschijnlijk ook liefhebber van Madeleine Peyroux (uitgesproken als: Madeleine Peru). Haar eerste cd Come Away With Me werd een jaar of acht geleden werelwijd bejubeld.

N.B. Dinsdag 2 augustus staat ze (even over de grens bij Heerlen) in Würselen op het prachtige openluchtpodium Burg Wilhelmstein! En Madeleine Peyroux staat vrijdag 5 augustus 2005 op het 26e Gouvy Jazz Festival.

En het was lang stil. Eind vorig jaar bracht ze de tweede uit - Careless Love - die onmiskenbaar de associatie met de hese alt-stem van Billie Holiday levendig houdt. Toch is het helemaal ok wat ze doet, en ze geldt als één van de sterren van vandaag: Madeleine Peyroux.

Uiteraard zijn er criticasters. Peyroux klinkt melancholisch, maar mist de vileine ondertoon van Holiday, schreef het Dagblad van het Noorden. Paul van der Steen was er in DDL eveneens minder entousiast over, '...de cd gaat irriteren'. Ook Ad van Meurs had gemengde gevoelens, 'Haar plaat waar zij met haar Billy Holiday stem ook nummers van Dylan en o.a. Cohen vertolkt vond ik zeer bekoorlijk. Haar optreden echter onlangs in Paradiso was zo saai...'. L1 maakte haar in november Cd van de Week. Wim Steinbusch en consorten schreven: 'Geproduceerd door de van Joni Mitchell bekende Larry Klein waagt ze zich op Careless Love nu met evenveel verve ook aan eigentijdse grootmeesters als Leonard Cohen en Bob Dylan. Dat het enige originele nummer mede geschreven werd door singer-songwriter Jesse Harris maakt de gelijkenis met Norah Jones en haar onwaarschijnlijk succesvolle debuut Come away with me niet te missen. Wat Norah Jones kan, kan Madeleine Peyroux zeker ook!'

Hoe dan ook: vrijdag 25 maart zingt deze Amerikaanse zangeres (die ruime tijd in Parijs woonde), vanaf 20.30 uur in het Cinéma (café) Le Parc in Luik. Vlakbij dus, voor de onbevooroordeelde liefhebbers!

P.S. Ben vrijdagavond jl. op de valreep naar naar concert Luik geweest. En blij toe! Het was namelijk een ronduit prachtig. Madeleine wist samen met haar pianist Rob Bargad en contrabassist Johannes Weidenmuller de uitverkochte Luikse (bioscoop-)zaal muisstil te houden. Haar setlist omvatte een dwarsdoorsnede van haar repertoire en was nagenoeg perfect opgebouwd. Zij wist constant te boeien en dat in totaal méér dan anderhalf uur lang (inclusief de toegiften). Peyroux deed mijns inziens haar 'critici' verstommen; niet op de laatste plaats door haar songs zo te brengen, zoals zij alleen dat alleen maar kan. Eerlijk en overtuigend. Ja, ze lijkt op Billie Holiday qua stem, maar ze zet voor 100% haar eigen ding neer. Totaal onthaast, weg van het digitale tijdperk en de voortrazende maatschappij, creeërt ze een gevoel alsof je meer dan anderhalf uur sauna hebt gehangen. Lekker loom, zalig verwend en totaal ontspannen. Haar sidesman op de toetsen - Rob Bargad - was weergaloos. Hij verwende het Waalse publiek met fraaie - geheel ten dienste van de songs staande - improvisaties op de grand piano en Hammond. En dat is bij menig begeleider wel eens anders; vandaar de pluim. Kortom, ik heb in volle teugen genoten.
Gaat haar zien, in Gouvy of in Würselen.

M