mmt 140905 - LIVE: Hans Dulfer & New Band + Dj John in café Pelt (Heerlen) za 1 oktober '05

RIDDER HANS DULFER + DJ JOHN ZA 1 OKT. 'LIVE' IN HEERLEN (GRATIS CONCERT)

HEERLEN - Zaterdag 1 oktober 2005, 22 uur - Hans Dulfer is weer ‘back in town’ met zijn New Band. Dik twee jaar geleden was hij er voor het laatst. In een bloedheet Café Pelt (aan het Pancratiusplein  in Heerlen) swingende het toen als nooit voordien. In april dit jaar moest hij voor het eerst in zijn carriere wegens ziekte het geplande concert in Pelt afzeggen. Maar zoals beloofd, is hij nu terug. DJ John (Bossa Estufa) verzorgt lekkere soul, funk, jazz en swing platen met zeer dansbare beats tijdens de warming-up, in de pauze en tijdens de after party. Special guest is het jonge saxtalent Thijs Leuven uit Heerlen. Ridder Dulfer – sinds mei dit jaar 65 jaar – denkt allerminst aan ‘stoppen’…

Hans speelde regelmatig in Heerlen. Vroeger o.a. met de Rick Nolov Band (zijn dochter Candy speelde in ’86 trouwens op diens plaat al mee) in o.a. Café Bijsmans en De Klinker. Hans was nadien diverse keren in Carnaval Du Jazz te gast met o.a. zijn jazzcombo en met saxofonist Boris van der Lek. Dulfer vierde er zelfs zijn 61e verjaardag. Twee jaar geleden was hij - in een snoeiheet Café Pelt - voor het laatst in Heerlen te horen met zijn New Band. De bezetting is overigens nog steeds gelijk. DJ Kikke (drummer Ruben van Roon) stuwt met dance beats, Hans Dulfer tekent uiteraard voor de tough tenor sax, Eric Barkman plukt de bottom bass sounds en de raps zijn van MC Helder (Master of Ceremony, John Helder).

Dulfer en zijn mannen doen ook een nummer met special guest Thijs Leuven (een 13-jarig saxtalent uit Heerlen). DJ John (de man achter o.a. Bossa Estufa) zorgt voor pulserende beats, funk, soul, jazz en swing voordien, inbetween en tijdens de ‘ietwat verlaatte’ 10-jaar Pelt/Dulfer-65 after party. Dit concert is mogelijk dankzij: Stg. Heerlen Jazz, Parkstad Popstad, SPL, FPPM en Café Pelt. Café Pelt ligt aan het Pancratiusplein 48 in het centrum van Heerlen (nabij het Glaspaleis, www.cafepelt.nl). De entree is gratis!

Hans Dulfer kocht z'n eerste tenorsaxofoon in zijn tienerjaren. Hij was gefascineerd door jazz en ge?nspireerd door saxofonisten als Ike Quebec, Coleman Hawkins, Don Byas en honkers als Big Jay McNeely, maar ook Ornette Coleman, Albert Ayler en Archie Shepp. Saxofonisten met een 'vet' geluid zijn nog steeds zijn helden. Het handelsmerk van Dulfer is een grofkorrelig tenorgeluid. ’Disobedient to what is DONE and NOT DONE in well defined genres. Indefinable as a result of this. But above all: Guardian of the true jazz spirit in a contemporary groove.’ Hij speelt in ’57 in de big band van Theo Deken. Het jaar erna voegt hij zich bij het Clous van Mechelen Combo. In 1961 is hij lid van het Metropolitain Quintet. Halverwege de jaren zestig speelt hij met Willem Breuker en hij is lid van de Big Ballad Boogie Blues Beat Bounce Band. Dulfer speelt free-jazz met Peter Snoei. In de jaren ‘68-‘69 leidt hij Heavy Soul Inc. met Han Bennink, Willem van Maanen en Maarten van Regteren Altena. Hij gaat de pop in; organiseert concerten in Paradiso. Met Jan Akkerman maakt hij in 1970 The Morning After The Third, daarna volgen de albums Candy Clouds en El Saxofon. In '74 is hij één van de oprichters van het Bimhuis. Eind jaren zeventig treedt hij op met De Perikels, is 'ie bestuurslid bij het Bimhuis, adviseur van het North Sea Jazz Festival en schrijft hij columns voor OOR. In '87 helpt hij Herman Brood met zijn Cha Cha-project en speelt regelmatig met Barrelhouse. In 1980 verschijnt het boek Jazz In China. In 1981 ontbindt hij De Perikels na I Didn’t Ask.  Met de formatie Reflud (dulfer omgekeerd) legt Dulfer zich toe elektronische freefunk. In 1983 staat hij met Brood op het North Sea en speelt hij mee met avantgarde-formaties als Kiem en Nine Tobs. Vanaf 1989 houdt Hans zich steeds meer bezig speed- en trash metal. Een jaar later wordt hij directeur van Paradiso. Dat houdt hij een jaartje vol. Voordien was hij overdag trouwens autoverkoper; won zelfs twee keer de GM Car Seller Award. Hij begint de formatie Tough Tenors met Boris van der Lek en presenteert voor de VPRO. In 1993 ontvangt hij de North Sea Jazz Bird Award. Hij maakt Big Boy met de hit Streetbeats. Speciaal voor de Japanse markt verschijnt Hyperbeat. Een tournee volgt in 1995. In 1996 maakt hij de dansplaat Dig!. Gaat weer op tournee door het Verre Oosten en staat op Roskilde. Het nieuwe album Skin Deep! kent ook big band en drum-‘n-bass invloeden. Dulfer presenteert in 1998 nog steeds voor de VPRO en heeft zijn jazzcombo. In ’99 vertrekt Hans weer naar Japan. Het album Papa's Got A Brand New Sax verschijnt met opnamen van een concert in Tokio. Hij speelt de soundtrack van de film The Delivery. In 2000 wordt Dulfer 60 (hij is op 28 mei 1940 geboren). Op het feestje in Paradiso spelen naast zijn eigen band o.a. zijn dochter Candy Dulfer en trompettiste Saskia Laroo. El Saxofon Part II is het laatste album voor EMI. Dulfer gaat acteren in twee korte Nederlandse TV-films: The Sound Of Drumming’ en I Don’t Believe. Hij schrijft columns in het NRC Handelsblad. Samen met Candy neemt Dulfer een cd op die begin 2002 in Japan verschijnt. Datzelfde jaar wordt hij Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Later toert hij door Japan, Vietnam, Verenigde Staten en China. Dulfer/Dulfer - het eerste duo-album van Hans en Candy Dulfer - wordt wereldwijd uitgebracht. Het album Scissors is een samenwerking met danceproducer HandieMan Maurice in 2003. Hans Dulfer is de laatste 10 jaar de meest gedraaide Nederlandse musicus op buitenlandse radio en televisie! In 2004 neemt Dulfer deel aan What A Difference A Day Makes, een Unicef-project van Nederlandse artiesten en acteurs die het American Songbook brengen. Dulfer doet Old Folks en begeleidt Gerard Joling. Hans Dulfer speelt al jaren nagenoeg iedere woensdagavond in het Amsterdamse Café Alto. Hij is sinds vier jaar iedere maandagnacht van 00 tot 02 uur (met herhalingen o.a. op zaterdag tussen 6 en 8 en 21 en 23 uur) te horen in - Dulfer Jazz - BNR Nieuwsradio met uiteraard veel vette saxgeluiden.